Nieuw oud toetsenbord: Apple Pro Keyboard Deel 1

8 Oktober 2022 - Geschatte leestijd: 5 minuten

Vroeger. In mijn beginjaren dat ik Apple gebruikte, toen iMacs nog wit waren en toetsenborden nog gewicht hadden. Toen. Toen had ik een Apple Pro Keyboard (model A1048) bij mijn eMac. Dat was mijn eerste Mac ervaring. Het gemist van dat toetsenbord nam in de loop der tijd alleen maar toe. Het was een fijne plank, tikte lekker weg en maakte een lekker klikkerde-klak-geluid. Ik kon daar prima mee werken. De heimwee was zo groot dat ik, naar aanleiding van een topic op MacFreak.nl, besloot om een dergelijk bord op te snorren via Marktplaats.

En zo geschiedde. De koop was al rond en het toetsenbord was al in huis voordat ik mijn eega in kon lichten dat ik even van huis zou zijn. Ik had een netjes toetsenbord met originele doos gevonden op nog geen 5 minuten fietsen van mijn huis. Na een paar berichten heen en weer meteen op de fiets gestapt en het bordje opgehaald. Dat voelde als een overwinningsrit terug naar huis. Heerlijk gewoon.

Thuis aangekomen meteen het ding uit z'n benarde situatie gehaald en op de werkbank gelegd. Even luchten. Het bord was al schoongemaakt door de vorige eigenaar maar dat was oppervlakkig, zoals die zelf zei. Uit een net zo ver verleden als mijn eMac wist ik dat ik nog een passende inbussleutel had. Ik wist na die 20 jaar ook nog steeds waar die moest liggen. Het was een speciale maat, een imperiale maat (inches, u kent ze wel). Erg klein trouwens ook, die zit niet in een standaard inbussetje.

Na 3 schroeven lag het ding deels uit elkaar. Ho, wacht. Eerst nog even foto's maken, voordat het te laat is. Na nog eens een hele lading schroevjes lag alles uit elkaar. Alle toetsen waren er in een mum van tijd af, de beugeltjes van sommige toetsen netjes bewaren op een hoopje. De toetsen na een poosje even in warm water met groene zeep. Lekker soppen en even laten staan. De toetsen mogen weer lekker opgepoetst worden na hun badje.

Wat opvalt aan dit toetsenbord is dat het is opgebouwd uit lagen. Er zit een polycarbonaat bodem onder. Daarin zit een witte bak waar het daadwerkelijke toetsenbord zit. Daar bovenop een staalplaat. Vervolgens komen er twee sheets met contactpunten, netjes gelabeld met top en bottom membrane. Vervolgens komen we een witte plaat tegen die je van bovenaf kunt zien, daar zitten alle toetsen in. En als laatste zien we alle toetsen zitten. Ingewikkeld maar vooral erg overzichtelijk en makkelijk te demonteren. Dat hoef je bij de nieuwe aluminium toetsenborden niet te proberen want die zijn gelijmd.

Eerst even wat impressiefoto's van voor en tijdens de operatie.